Επίλογος

Οι πρώτες μαρτυρίες ανθρώπινης εγκατάστασης στην Αρχαία Μεσσήνη ανάγονται στην Ύστερη Νεολιθική περίοδο (4300 – 3000 π.Χ) ή στην πρώιμη εποχή του Χαλκού (2800 – 1900 π.Χ). Κατά την περίοδο των ελληνιστικών (369 – 146 π.Χ) και ρωμαϊκών χρόνων (146 π.Χ – 330 μ.Χ) χαρακτηριζόταν ως ελλαδική μεγαλούπολη και υπήρξε το κέντρο της Αρχαίας Μεσσηνίας για διάστημα 700 χρόνων. Αποτελεί ένα σύνολο από κτίσματα και διαιρείται σε φυσικό, ιστορικό και σύγχρονο χώρο.

Ο φυσικός χώρος είναι μια πεδιάδα 5.000 – 6.000 στρεμμάτων ΝΔ των λόφων Ιθώμης και Εύας, ενώ ο αρχαιολογικός χώρος, υποσύνολο του φυσικού, περιλαμβάνει ευρήματα πολιτιστικής κληρονομιάς. Ο σύγχρονος χώρος περιλαμβάνει το χωριό Μαυρομμάτι, που χτίστηκε πριν από το 1923 εντός των τειχών και σχεδόν πάνω στην αρχαία πόλη, και την Αρσινόη, σε ελάχιστη απόσταση από τα τείχη και τον οδικό άξονα που ενώνει τους δύο οικισμούς με τον Μελιγαλά διαμέσου της Αρκαδικής Πύλης. 

Σίγουρα πολλά μπορεί να πει και να γράψει κανείς. Όμως όσα και να γράψει είναι λίγα για έναν θησαυρό ο οποίος βρίσκεται 30 χιλιόμετρα ΒΔ της Καλαμάτας και 20 χιλιόμετρα βόρεια της πόλεις της Μεσσήνης, ο οποίος συνδυάζει την αλπική ομορφιά των Δελφών με το τοπίο από την κοιλάδα του Μεσσηνιακού πολιτισμού.

Αισθάνομαι πολύ περήφανη που κατάγομαι από τον Τόπο αυτό!!!

Κουβελάκη Έλενα

Καταγωγή Αρχαία Μεσσήνη, Μεσσηνίας